ΩΡΑΡΙΟ ΠΑΣΧΑ: ΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΜΑΣ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ ΚΛΕΙΣΤΟ ΤΗΝ Μ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΚΑΙ ΤΟ Μ. ΣΑΒΒΑΤΟ
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: ΣΤΙΣ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΕΣ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΚΠΤΩΣΗ 3% (ΕΞΑΙΡΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΕΝΙΑΙΑΣ ΤΙΜΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΑ)

-25%

Τό ύψωμα

770 
1030 
Κερδίζετε: 260 €
+
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΤΟ ΚΑΛΑΘΙ
Τρόποι πληρωμής
Τρόποι Αγοράς
Κόστος Μεταφορικών
Επικοινωνία

Ωράριο Λειτουργίας Καταστήματος

Δευτέρα - Παρασκευή 10:00 - 14:30 και 17:00 - 21:00

Σάββατο: 10:00 - 15:00

Περιγραφή

"ΕΙΧΑ ΒΓΕΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΕΝΑΝ ΠΕΡΙΠΑΤΟ. Ήταν απόγευμα, εκείνη η ώρα που η κίνηση στους δρόμους κορυφώνεται ανεξήγητα και γίνεται συνωστισμός: σώματα, φωνές, μυρωδιές σωμάτων, φευγαλέες ματιές, σώματα που περιμένουν, σώματα που τρέχουν, σώματα που συναντώνται, δηλαδή τα πάντα, και τίποτα. Περπατούσα παραλιακώς, προς το λιμάνι, χωρίς να σκοπεύω να φτάσω εκεί, χωρίς να πηγαίνω προς τα κει - βάδιζα χωρίς κανέναν στόχο, ήθελα μόνο να γεμίσω από κόσμο. Απέναντί μου είχα τον ήλιο που έδυε και είχε σκορπίσει στον ουρανό ένα εκθαμβωτικό κόκκινο. Προχωρούσα με κάποια δυσκολία, τόσο πυκνό ήταν το πλήθος, μέσα σε μια ατμόσφαιρα· φορτωμένη και συγχρόνως ανυπόστατη, ερεθιστική και χωρίς καμία διέγερση. Ένιωθες γύρω σου κάτι σαν μια παλλαϊκή διαδήλωση μεγάλης ζωτικότητας που περιστρεφόταν όμως βαρετά και ανόητα μέσα στο ίδιο το κενό της. Δίπλα μου η θάλασσα πηχτή και δύσοσμη, με μια πληθωρική καταστολή, σα να προεξέτεινε την συμπαγή και ανούσια ανθρωποθάλασσα της ξηράς. Συνέχιζα να προχωρώ, όλο και πιο άκεφος, όλο και πιο αποκαρδιωμένος· είχα αρχίσει κιόλας να κάνω τη σκέψη να γυρίσω πίσω γιατί ένιωθα το ακριβώς αντίθετο πια από κείνο που επιθυμούσα να με κάνει να νιώσω η έξοδός μου, όταν ξαφνικά, στο ύψος του κινηματογράφου "Κεντρικόν", ξέρεις, αυτού που τώρα έχει γίνει σινεμά πορνό - πριν πολλά χρόνια είχα δει εκεί μια ταινία που, πέρα απ' την αξία της, για μένα σημαίνει μια αλησμόνητη στιγμή της ζωής μου, "Το Πουλί του Παραδείσου", μήπως την έχεις δει κι εσύ; - ξαφνικά, λοιπόν, μέσα απ' την ομοιόμορφη πλέον κι επίπεδη διάταξη του πλήθους ξεχώρισε ένα κεφάλι: υπερέβαινε κάπως το ύψος των άλλων, δεν ήταν όμως το ανάστημα που το έκανε να ξεχωρίζει αλλά τα μάτια του· αν και ο ήλιος φώτιζε το πρόσωπο σχεδόν από πίσω -εγώ τον είχα απέναντι-, τα μάτια είχαν μια δική τους λάμψη. Το βλέμμα αυτών των ματιών ήταν καρφωμένο, πριν ακόμα το αντιληφθώ εγώ, στο δικό μου με μία βαθύτατη και διεισδυτική ευθυβολία που το έκανε να φτάνει ως το ακρότατο σημείο της εσωτερικότητάς μου και ν' αγγίζει αυτό το σημείο μ' έναν τρόπο κεραυνοβόλο και συγκλονιστικό, με μία τρομερή σεισμική κρούση. Αιφνιδιασμένος, εντελώς απροετοίμαστος να δεχτώ και ν' αντέξω ένα τέτοιο μήνυμα -πώς αλλιώς να το πω;-, μη πιστεύοντας σ' αυτό που έβλεπα, σταμάτησα καθηλωμένος και, από ένα είδος αυτόματης παράδοσης, με μία παθητική και λίγο φοβισμένη αλλά κι ελπιδοφόρα ανταπόδοση, βύθισα κι εγώ το δικό μου βλέμμα στο δικό τους. [...] (Από την παρουσίαση της έκδοσης)

Συγγραφέας: Δημητριάδης, Δημήτρης
Εκδόσεις: Άγρα
ISBN:
Έτος Έκδοσης: 1989
Αριθμός Σελίδων: 110
Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο
Διαστάσεις: 21χ14

Λεπτομέρειες

Συγγραφέας:
Δημητριάδης, Δημήτρης, 1944- , θεατρικός συγγραφέας
Εκδόσεις:
Άγρα
Έτος Έκδοσης:
1989
Διαστάσεις:
21χ14
Αριθμός Σελίδων:
110
Εξώφυλλο:
Μαλακό εξώφυλλο

Εξαιρετικές Τιμές