ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: ΣΤΙΣ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΕΣ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΚΠΤΩΣΗ 3% (ΕΞΑΙΡΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΕΝΙΑΙΑΣ ΤΙΜΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΑ)

Ελληνική

Υποκατηγορίες Υποκατηγορίες

Φίλτρα Αναζήτησης Φίλτρα Αναζήτησης

-10%
960-477-211-2
Ηλιάδα Παλεύουμε με την αγάπη αιώνες τώρα, Παλεύουμε μονάχοι και γυμνοί Μέσα στο κύμα, στ' ανεξάντλητο παρόν μας. Τα καράβια μας θυμούνται την Αργώ Και τα μάτια μας τα πρώτα όνειρά μας Που ξερνούν απ' τις καρδιές μας το φαρμάκι Ως το τέλος και τη νέα μας αρχή Στο φως ετούτο, τ' αδυσώπητο, τ' αγνό. Παλεύουμε και χάνουμε γυναίκες και πατρίδες, Τη Μήδεια που γνωρίσαμε απλά για να μας κάψει, Τη χώρα που μας γέννησε απλά για να μας θάψει Στο χώμα ετούτο, τ' αδυσώπητο, τ' αγνό. Μα και νεκροί θα τραγουδάμε, Μα κι αδικαίωτοι θα ζούμε Σε κάθε κόκκο σκόνης, σε κάθε...
900  1000 
-10%
960-477-291-0
Μέσα στο σκοτάδι της νύχτας βρίσκει η νύχτα μου σε νύχτες υφάλους ανοίγουν οι λαμαρίνες, μπατάρει εισβάλλουνε νύχτες των άλλων Και να τώρα ανοίκειο σκοτάδι αλλότριο θάμπος των αστεριών με ξέβρασε τέλος σε νύχτα λημέρι μια παλίρροια αλκοόλ
900  1000 
-10%
960-04-4598-2
Η μοναξιά της καμπύλης "Καθρέφτισμα": Δεν είναι ο άνεμος που διώχνει την άμμο αλλά εκείνες οι οξείες γωνίες ανάμεσα στα δάχτυλά σου, αυτές που σαν διαβήτης γύρω από τον αφαλό χόρευαν χωρίς τους κύκλους ποτέ να κλείνουν. Μέτρα τις ρωγμές και δες τις παράλληλες πώς στολίζουν το πρόσωπο. Είσαι μια άλλη μα πάντα εκείνη. Τώρα πια έμαθες να μετράς με τον κανόνα και όχι με τα στάχυα. Θυμάμαι τότε που το σώμα σου άμβλυνες γελώντας δυνατά. Τώρα είσαι πιο σκληρή από ποτέ καθώς στα γόνατα καθρεφτίζεσαι και με ορμή προς το νερό κλίνεις Συγγραφέας: Αρχιμανδρίτη, Μαρία Θ. Εκδόσεις:...
855  950 
-54%
9789601654249
Με δεδομένο ότι όλα έχουν ένα τέλος, κι οι αποχρώσεις της εξωτερικής και εσωτερικής πραγματικότητας κάποια στιγμή θα υφίστανται πλέον μόνο ως σκιές της σκέψης (κτήμα νεφελώδες της μνήμης ελαχίστων ή και κανενός, ευρισκόμενο σε αδυναμία να προστατευθεί και να επεκταθεί, μισοσβησμένο της συγκίνησης) υπάρχει η ανάγκη για ένα μνημείο προσωπικής αρχιτεκτονικής, μνημείο των ζωντανών και συγκινημένων λέξεων, το οποίο θα διασώζει και θα ζωογονεί τους μικρούς και μεγάλους, συντελεσμένους ή φανταστικούς, θριάμβους της ύπαρξης— μαζί, επίσης, και τον πένθιμο τόνο της όποιας αποτυχίας τους. Στην αψίδα των νεκρών θριάμβων, η εξύμνηση του...
300  650 
-10%
960-591-048-9
Μια σακούλα καραμέλες ΕΙΠΕΣ ΝΑ ΠΕΤΑΞΟΥΜΕ Είπες, να δώσουν οι θεοί να υποχωρούμε με χάρη. Να είναι ο πυρήνας μας διαβρωτός, να ζήσουμε πολλούς ωραίους θανάτους. Να 'ναι η νύχτα σκοτεινή κι η μοναξιά πελώρια, γίγαντας να 'ναι, να μας κρατά στο χέρι της μικροσκοπικούς, σαν φύλλα βασιλικού, σαν πράσινα φιλιά. Να μας γλείφουν οι ενοχές, όπως οι θάλασσες τα βράχια, Κι εμείς εκεί, να στέκουμε ακίνητοι, μαγεμένοι. Να γίνουμε αστέρια που έκρυψαν τα σύννεφα, να ξύσουμε από πάνω μας κάθε χάδι που κρεμάστηκε ποτέ από τον λαιμό μας. Συγγραφέας:...
855  950 
-10%
960-9530-82-6
27 ποιήματα / ισάριθμες αναφορές σε φυτά, σχόλια στην αναγκαστική συγκατοίκηση ζωντανών σε κλειστά περιβάλλοντα / φυλακές, σε σύγχρονα τερράρια. Μια αλληγορία για την βαθιά μοναξιά της ύπαρξης. ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ (...) Στο σπίτι δεχόμαστε σπάνια επισκέψεις Μια μέρα η μητέρα φώναξε τη νύχτα (ή ίσως η νύχτα φώναξε τη μητέρα) Ήρθε αχάραγα με μια λάμπα πετρελαίου που όλο έσβηνε κι ένα λιτό σεντόνι λινό ριγμένο στους ώμους Τη βάλαμε να κάτσει βγάλαμε το ακριβό σερβίτσιο έφερε ενα γύρο το δωμάτιο έφυγε χωρίς να πει ούτε λέξη Από τον καιρό εκείνο τα αναρριχητικά πυκνώσαν ανεξέλεγκτα το μέσα τοπίο ερήμωσε σκληρύναμε Δεν...
810  900 
-10%
960-01-1818-3
Για τον Λάμπρο Λαρέλη λίγα μας είναι γνωστά. Κανένα επίσημο βιογραφικό του δεν σώζεται, καμιά συνέντευξη, καμιά φωτογραφία δική του. Από επιλογή, προφανώς. Για κείνον έχουμε μόνον όσα ο ίδιος φρόντισε να μας αφήσει. Τους λίγους δημοσιευμένους του στίχους - κι αυτούς συνήθως σκόρπιους, σπαρμένους σε μονόφυλλα, σπάνιες εκδόσεις, εξωτικά περιοδικά, τον κυκεώνα του διαδικτύου... Προ πάντων όμως, το πλήθος των ανέκδοτων, αλλά αποπερατωμένων και οριστικών καθώς φαίνεται, έργων που περιλαμβάνουν τα χειρόγραφά του. [...]
720  800 
-10%
960-435-581-3
ΣΑΝ ΥΣΤΑΤΗ ΠΝΟΗ Μέσα σε κάθε ποίημα είμαι εγώ όπως στα φιλμ ο Χίτσκοκ δείτε καλύτερα πίσω απ’ το σκριπτ στα ράμματα στο σκοτωμένο αίμα κάποιου στίχου μ’ αρέσει να λουφάζω στις γωνιές σκύλος σφιχτά το κόκαλό του που κρατάει σαν ύστατη πνοή σαν φυλαχτό
900  1000 
-10%
960-382-344-9
- Σε ποιο δύσβατο μονοπάτι οδηγείται μια ψυχή που ξεγυμνώνεται; - Σε εκείνο της λύτρωσης. - Μέχρι πού θα μπορούσε να φτάσει για τον έρωτα; - Έως τα πέρατα του φωτός. - Πόσες κραυγές του έρωτα μπορούν να σπάσουν όρκους σιωπής; - Όσες και οι λέξεις που ανασταίνονται μέσα από τα χείλη, αποκαλύπτοντας τα μυστικά της ψυχής...
954  1060 
-10%
960-527-900-2
Συγγραφέας: Διακοπαναγιώτης, Ναθαναήλ Εκδόσεις: Αρμός ISBN: 960-527-900-2 Έτος Έκδοσης: 2015 Αριθμός Σελίδων: 48 Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο Διαστάσεις: 21χ14
630  700 
-10%
960-04-4703-9
Μια έννοια δοκιμάζεται, "αναπαλαίωση". Καλλιέργεια αντιθέσεων. Διαχείριση και κολακεία μύθων. Τελικά κανείς δεν ξέφυγε απ’ τον λαβύρινθο. Η προσμονή του Αιγέα είναι το μόνο χρέος του ορίζοντα ενώπιον. Τα δρομολόγια καταρρίπτονται στο Ικάριο πέλαγος αενάως. Κι ύστερα ο Ιλισός, ο Ηριδανός, ο Κηφισός, καταβυθίστηκαν ερπετά. Η πόλη επαργυρώνει το ουδέτερο· αποχρωματίζει την αιμορραγία της. Μινώταυρος πατάει την επανάληψη. Ο ρυθμός των αιφνιδιασμών δεν είναι παρά υποδιαίρεση του χρόνου. Αντιλαμβάνεσαι με την αφή την αστάθεια. Οι αμφιβολίες παράγουν ελπίδα, όπως η ομίχλη ταξιδεύει τα δέντρα. Μια συμπτωματική κίνηση ανέμου. Αλλά και ο λόγος μου...
855  950 
-10%
960-408-219-1
760  848 
-10%
960-310-397-7
Στο τότε... Μαλλιά κύμα από έβενο, το βλέμμα κάρβουνο, η ψυχή αρπαγμένη. Καλλονή του '40, νύμφη ανύμφευτος. Λόγος αυστηρός, πατημένος στη γη. Μέταλλο αδιαπέραστο, μεσαιωνική, ως πανοπλία. Φόβος-προστάτης της πρώτης ζωής. Στο νυν και αεί... Η ψηλή μπερζέρα κρύβει το σώμα, κουβάρι μαζεμένο στην άκρη. Γλυκύς βραστός σε χοντρό φλυτζάνι, στο πιατάκι το λουκούμι. Μικροχαρές... Όγκος ελάχιστος πια - να μην ενοχλήσει. "Εδωνά... κάθομαι, κοριτσάκι μου, δε θέλω τίποτε". Όλα δοσμένα μ' απλωσιά, ανανταπόδοτα. [Από την έκδοση]
896  1000 
-10%
618-5042-56-8
859  954 
-10%
960-329-572-8
Τα χαϊκού είναι μια ποιητική φόρμα που εμφανίστηκε στην Ιαπωνία πριν από τέσσερεις ή πέντε αιώνες. Αυτό που επιδιώκει ένα χαϊκού είναι να συλλάβει "κάτι" από τον Κόσμο που ζούμε -που μπορεί να είναι μια απλή εικόνα της φύσης ή του περίγυρου, ένα συναίσθημα, μια στιγμιαία αίσθηση- και να το εκφράσει έτσι, ώστε να μας αποκαλυφθεί κάτι από την κρυμμένη -ή ξεχασμένη- γοητεία και τους πολυποίκιλους τρόπους της ύπαρξης των πραγμάτων. Συγγραφέας: Τσίτος, Χρήστος Εκδόσεις: Γράμματα ISBN: 960-329-572-8 Έτος Έκδοσης: 2015 Αριθμός Σελίδων: 64 Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο Διαστάσεις: 24χ17
450  500 
-30%
960-04-4526-5
Οι "Μαρτυρίες" του Γιάννη Ρίτσου, "Σειρά πρώτη" και "Σειρά δεύτερη", κυκλοφόρησαν από τον Κέδρο σε δύο ανεξάρτητες ποιητικές συλλογές, το 1963 η πρώτη και το 1966 η δεύτερη. Η τρίτη σειρά των Μαρτυριών, δεν εκδόθηκε ποτέ σε χωριστό βιβλίο. Ο ποιητής περιέλαβε όλες τις Μαρτυρίες στον συγκεντρωτικό τόμο "Ποιήματα Θ’", Κέδρος 1989, τον οποίο επέβλεψε προσωπικά. Από αυτόν τον τόμο αναπαράγονται στην παρούσα έκδοση. Συγγραφέας: Ρίτσος, Γιάννης, 1909-1990 Εκδόσεις: Κέδρος ISBN: 960-04-4526-5 Έτος Έκδοσης: 2014 Αριθμός Σελίδων: 264 Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο Διαστάσεις: 24χ17
1530  2190