Κοινωνικά - Αισθηματικά

Υποψήφιο για το Κρατικό Βραβείο Μαρτυρίας - Χρονικού 2023 Πώς βρέθηκε μια συλλογή γραμματοσήμων που εκδόθηκαν μεταξύ 1938-1941 στα χαρτιά της Δήμητρας Αγγελίδου; Ποιοι τη συνέλεξαν και ποιοι ταξινόμησαν τα γραμματόσημα; Η τύχη της συλλογής αντανακλά τη στιγμή που συναντήθηκαν η Δήμητρα Αγγελίδου, νεαρή φιλόλογος, και ο Χέλμουτ Έγκελχαρτ, αξιωματικός της Βέρμαχτ, στη Θεσσαλονίκη, τον Μάιο του 1941. Μόλις έναν μήνα πριν οι Γερμανοί είχαν καταλάβει την πόλη και είχαν επιτάξει πολλά σπίτια. Ο Χέλμουτ έδωσε τη συλλογή στη Δήμητρα για να τη φυλάξει και της υποσχέθηκε ότι μετά τον πόλεμο θα γυρίσει να την πάρει. Στο μεταξύ η τύχη του...

Ούτε κι αυτήν τη νύχτα κατάφερε να δαμάσει το μυαλό της η Βάνα. Να βάλει σε μια τάξη όλες της τις σκέψεις, που χρόνια τώρα την ταλανίζουν… Τα γιατί και τα διότι της, στην πρώτη γραμμή της παρέλασης που γίνεται στο κεφάλι της, την έχουνε αποσυντονίσει τελείως. Τα μαζεμένα δύο ξενύχτια της, δεν δώσανε καρπούς. Δεν κατάφερε τίποτα. Μάλλον οι σκέψεις της φουντώσανε περισσότερο, σαν τη φωτιά, που μετά το προσάναμμα, καίει τα πάντα κι αφήνει μόνο στάχτες και τίποτα παραπάνω. Έτσι και στο μυαλό της έγινε. Η προσπάθειά της να καταλάβει, έφερε περισσότερη σύγχυση… Το πήρε απόφαση. Άλλη φορά θα ξαναδοκιμάσει. Άλλη φορά.

Η ζωή μετράει στιγμές. Στιγμές που περιμένεις, που προσμένεις. Στιγμές που φοβάσαι, που θυμάσαι. Στιγμές που φυλάς, κι άλλες που θέλεις να ξεχάσεις. Στιγμές που διαρκώς αλλάζουν και σε αλλάζουν. Στιγμές που πρέπει να αρπάξεις για να μη χαθούν στην αδυσώπητη δίνη του χρόνου. Γιατί αν έρθει εκείνη η στιγμή, η δική σου, και τη χάσεις, τη χάνεις για πάντα. Επειδή είναι βέβαιο πως δεν θα επιστρέψει. «Το βράδυ στις 11 θα είμαι στο κελάρι μας. Θέλω να σε δω μετά από τόσα χρόνια έστω και για λίγο…» Ένας έρωτας νεανικός ευδοκιμεί μέσα στην τρέλα των συναισθημάτων και της νιότης κόντρα σε μια οικογενειακή διαμάχη. Ένα άσβεστο μίσος που...